Τα υψηλά πρότυπα πρωτευουσιάνικης τέχνης μεταφυτεύονται στην τοπικού χαρακτήρα ζωγραφική της Μεγαλονήσου και σηματοδοτούν φωτεινές εξελίξεις σε ένα περιβάλλον με ευνοϊκές πολιτιστικές και βιοτικές συνθήκες και με ιδιαίτερα χρήσιμες προσβάσεις στην τέχνη της Δύσης. Η Μεταβυζανινή τέχνη σε Βενετοκρατούμενες περιοχές όπως η ΚΡΗΤΗ ανέπτυξε ιδιαίτερη σχέση με τη δυτική τέχνη. Όλα τα παραπάνω στοιχεία, οι μεγάλες παραγγελίες, το ευρύ φάσμα της πελατεία και ο μεγάλος αριθμός των ζωγράφων μαρτυρεί την ποιοτική αλλαγή. Το εμπόριο των έργων τέχνης αποτελούσε σοβαρή πηγή εισοδήματος για την ΚΡΗΤΗ τον 16ο αιώνα, με τους ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ και ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΛΟΝΤΖΑ να πρωτοστατούν της Κρητικής Ζωγραφικής. Επίσης, αναφορά στην τεχνοτροπία και τα έργα του ΔΟΜΗΝΙΚΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ, που θεωρείται η έκφραση της Βενετικής σχολής και του μανιερισμού, όπως αυτός διαμορφώθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου